Mee-ren-stage bij de VN

Mijn reiservaring én deze blog hebben er voor gezorgd dat ik een ontzettend leuk reisje heb gewonnen! Afgelopen November won ik een 'dream match' via Young Ambition. Ik mocht op meeloopstage bij de permanente vertegenwoording van Nederland voor de VN. In Genève! Diezelfde week vloog ik naar Genève en een week later mocht ik mijn verhaal doen op een carriere dag. Het doel was namelijk dat ik, als kersverse werkzoekende, de kans kreeg om me te orienteren op de arbeidsmarkt. Ik deel mijn verhaal ook op een blog op de website van Young Ambition: www.youngambition.nl/rianne. Maar ik wil hem ook graag met jullie delen, vandaar hieronder mijn verslag van deze meeloopstage bij de VN!

“Er bestaat niet zoiets als dé VN”.
Wat doet Nederland eigenlijk bij de Verenigde Naties? Welke doelen streven ‘wij’ na? Hoe ziet het dagelijkse werk van de vertegenwoordigers er eigenlijk uit? Het zijn vragen waarmee ik op pad ging. Ik, een werkzoekende jongere die eigenlijk nooit had gedacht ooit bij de VN te gaan werken. Natuurlijk wist ik wel ongeveer wat de VN deed en aangezien ik betrokken ben bij ontwikkelingssamenwerking wist ik ook hoe belangrijk de VN kan zijn. Toen ik de kans kreeg aangeboden om de Permanente Vertegenwoordiging van Nederland (PV-NL) voor de VN in Genève ging bezoeken, besloot ik de voorgaande vragen te gaan onderzoeken. Deze kans is mij geboden doordat ik een prijsvraag won via Young Ambition, een organisatie die jonge werkzoekenden de kans biedt om een kijkje te nemen op de arbeidsmarkt. Het volgende verslag geeft een korte weergave van deze boeiende dagen en zal vervolgens de titel van deze column verklaren.

Mee-rén-stage
Op donderdag 21-11-2013 om 9 uur begon mijn tweedaagse meeloopstage. Ik kreeg een vol en divers programma aangereikt. Zo begon ik met een conferentie over duurzame energie, woonde ik een debat bij over beleidsvorming rondom migratie, en leerde ik wat de International Labour Organization allemaal doet. In deze meetings werd er vooral veel informatie gedeeld over een bepaald thema met andere (afgevaardigden van) landen en werden er veel vragen gesteld. De échte diplomatie gebeurt op andere afspraken. Zoals bijvoorbeeld bij een ontmoeting tussen donorlanden die het beleid van een bepaalde VN sub-organisatie evalueerden en hiermee tot kritische vragen kwamen om weer te stellen op een bovengenoemd evenement. Ook zijn er verschillende momenten waarin EU landen bij elkaar kruipen om zo te bespreken hoe ze samen tot één statement kunnen komen over een bepaald thema. Tussendoor heb ik veel kunnen vragen en uitleg gekregen. Zo heb ik gesprekken gevoerd met de ambassadeur en plaatsvervangend ambassadeur en tijdens lunches en een borrel verschillende stagiairs gesproken. De tijd vloog voorbij. Ze hebben me zelfs uit het laatste gesprek moeten trekken zodat ik op tijd op het vliegveld zou zijn.

Allerlei belangen
Mijn 2 dagen waren dus heel divers en vol. Ik ben er echter zeker van dat dit de dagelijkse realiteit is van de mensen die op de permanente vertegenwoordiging van Nederland bij de VN werken. Hun dagen zitten vol afspraken en zelfs deze zitten vol verrassingen. Zo kan het gebeuren dat je een (relatief saaie) vergadering bijwoont maar er in de koffie pauze ineens een belangrijke afgevaardigde van een ander land met je komt praten om je mening over een agendapunt te peilen. Ook kunnen je acties zomaar invloed hebben op een ander invloedsgebied. Zo was een bepaald Oost-Europees land opvallend stil tijdens de besprekingen over duurzame energie (hun olie- en gasexport komt dan in gevaar). Een dag later werd er tijdens een vergadering van de Wereldhandelsorganisatie besproken dat datzelfde land heffingen gaat voeren op de import van milieuonvriendelijke auto’s, waar buurlanden dan weer tegen protesteerden. Tijdens een werkdag moet de diplomaat dus in staat zijn allerlei rollen te vervullen en steeds alles in groter verband zien. Daarnaast is communicatie en informatie-uitwisseling met collega’s op de PV-NL en overal in de wereld van groot belang.

Wat heb ik ervan geleerd?
De dag was voor mij erg interessant. Ik mocht allerlei vragen stellen en ongestoord nieuwsgierig zijn. Tijdens deze dagen begon het bij mij echt wel eens te kriebelen. Zou het iets voor mij zijn? Op zo’n hoog niveau met zulke belangrijke wereldzaken bezig te zijn? Ik denk echter dat het beroep niet direct bij mij zou passen. Wat wel erg bij mij past is het bezoeken en onderzoeken van een organisatie. Doordat ik open stond voor nieuwe inzichten en heel creatief doorvroeg ben ik veel meer te weten gekomen dan ik van te voren had kunnen bedenken. Ik ben er achter gekomen dat ik ook vol vooroordelen over de VN zat, vol vaste denkbeelden die echt niet altijd klopten. Ik hoop dan ook dat mijn column (en verhalen) mensen aan het denken zetten over het werk dat Nederland doet bij de VN.

Schakeltjes
Ik heb heel veel verschillende kanten van de VN gezien, en tegelijkertijd slechts een heel klein gedeelte. De Verenigde Naties bestaat uit vele suborganisaties zoals bijvoorbeeld Unicef en de Wereldgezondheidsorganisatie, en er word samengewerkt tussen maar liefst 193 lidstaten. Deze lidstaten worden vertegenwoordigd door een permanente vertegenwoordiging, ook wel ‘missie’ genoemd die weer bestaat uit een economische en politieke afdeling… enfin, jullie begrijpen het ‘er bestaat niet zoiets als dé VN’. En al die losse schakeltjes en radertjes werken wel aan toekomst waarin we elkaar steeds meer nodig hebben, waarin wederzijds begrip van wezenlijk belang is en waarin alles met elkaar samenhangt. Het was bijzonder om daar iets van mee te krijgen!