Met de dalla-dalla door Fish-city

Ik ben nu een week in Mwanza: een turbulente, leerzame en chaotische week. Zo begon ik meteen al heel druk bij SNV. In 2 dagen leerde ik niet alleen alle LCBs kennen (lokale NGOs), maar ook het jargon van SNV, hun manier van werken etc. Een hoop observaties dus, ik heb als een gek zitten pennen! Dat jargon begreep ik die dagen nog niet, wat als gevolg had dat ik alle afkortingen (LCB, LGA, CWST, COWSO etc) maar gewoon opschreef en later wel zou zien waar het over ging. Ongeveer hetzelfde gebeurde op het sociale vlak. Ik werd door Wiljo (de andere stagair) meegenomen naar zijn vrienden en zijn favoriete bars. Erg gezellig, maar ook een flinke sprong in het diepe. Want zijn vrienden zijn allemaal al langer in Mwanza, waardoor er veel gepraat werd over plekken, dingen en mensen die ik allemaal (nog) niet ken. Beide ervaringen beloofden veel goeds voor de komende tijd: ik zal veel gaan leren en ontdekken. En ik ben ervan overtuigd dat ik na drie maanden net zo zal praten als zij, dat alles heel normaal, ja misschien zelfs saai zal worden...

Maar zover is het nog lang niet! Er is hier voor mij veel te beleven. Alleen al de dagelijkse busrit naar het kantoor! Dat doe ik met een dalla-dalla, een krakkemikkig mini-busje. Dit minibusje heeft ongeveer 10 zitplaatsen, maar er worden minstens 30 mensen ingepropt. En dat niet alleen: ook allerlei marktwaar gaat in het busje: bananen, ananas, en visjes. Mwanza is fish-city (doordat het aan het meer ligt) en dat is goed te merken in het busje. In de wijk waar ik woon kunnen mensen goedkoop de visjes afnemen van de vissers. Deze nemen ze dan, emmers vol, mee in de dalla dalla naar de markt in het centrum. Stel je dus voor: je stapt sochtends vroeg in een busje, waar al ongeveer 20 mensen en 3000 visjes zitten. De geur van zweet en vis dringt tot je door, terwijl je gebogen (ik ben te lang om recht op te staan), je tas beschermend, en ondertussen oplettend waar je er uit moet, ongeveer 15 minuten moet zien te overleven. En dat zonder het zo gemiste ontbijt met bruin brood en goede koffie!

Andere dingen zijn echter weer fantastisch! Het weer natuurlijk en wat dat heerlijke weer doet met de natuur hier: overal bloemen, mooie bomen, kleurrijke vogels en vlinders etc. Zowel SNV als mijn huis zijn omringd door paradijzen van tuinen, waar ik in mijn vrije tijd lekker van de zon en de geluiden geniet. Zowel het SNV kantoor als mijn huis zijn ook fijne plekken om te werken en te leven. Er is genoeg internet, electriciteit en voorzieningen. Het huis waar ik nu woon is best groot en heeft echt alles wat ik nodig heb: waterkoker, gasfornuis, goede douche, tv, etc. Ik hoef niet meer op de bank te slapen want ik mag in het bed van degene die tijdelijk op reis is. Dit is allemaal maar tijdelijk, maar een zeer fijn tijdelijk onderkomen. Ze zijn heel gastvrij, zo erg zelfs dat ik me er in het begin een beetje ongemakkelijk bij voelde. Maar nu geniet ik vooral. Ik heb ook al een huis gevonden waar ik volgende week kan gaan wonen. Dan vertrekt daar iemand wiens kamer ik mag overnemen. Ook daar een heerlijke tuin, prima huis en faciliteiten. Het is een huis gevuld met jonge mensen zoals ik. Er komt ook een andere SNV stagair te wonen, waardoor we straks samen de dalla-dallas kunnen verafschuwen of taxi’s kunnen delen ;).

En ook mijn laptop doet het weer! Het is een wonder dat niemand kan verklaren, behalve SNV’s ict’er: ‘I guess your laptop was just homesick’. Mn laptop heeft soms nog wel kuren, dus ik zal erg lief voor haar moeten zijn. Net als voor mezelf, want al die drukte brak me wel een beetje op. Ik heb dus vandaag even lekker helemaal niets gedaan. Morgen ga ik de stad in met een Nederlands meisje dat ik woensdag heb leren kennen en dat hier al 8 maanden zit. We gaan o.a. naar de supermarkten zodat ik een aantal dingen kan kopen die ik nu al enorm mis. Kortom: alles gaat goed. Het is een avontuur en bepaalde dingen uit Nederland mis ik nu al erg (vooral fatsoenlijk OV dus, hoe durven jullie te klagen over de NS :P). Maar van andere dingen kan ik ook weer enorm genieten. Ik kom mijn drie maanden zo wel door denk ik!

Kwaheri en lala salama!

Rianne


ps: nog even mn contactgegevens: Ik ben niet meer te bereiken op mijn Nederlandse telefoonnummer maar op +255767336436
Er is genoeg internet om mijn mail, fb etc te checken. Wil je toch ouderwets een kaartje sturen dan kan dat naar SNV: SNV Mwanza Office
Plot 116, Block D, Balewa Road, Isamilo Area (Behind City Council Offices)
P.O. Box 11290, Mwanza, Tanzania
En natuurlijk kunnen we skypen! Mijn skypenaam is pomicella