Mambo? Poaaa!!!

De bovenstaande begroeting is letterlijk vertaald: What’s up? Cool!! En zo word ik dus iedere dag begroet door leeftijdsgenoten; vooral nu ik dus tussen de studenten woon. Ze vinden het allemaal erg leuk en bijzonder dat ik daar nu woon. Ik ontmoet heel veel mensen die het allemaal goed voor hun Engels vinden dat ze met mij kunnen praten, maar moedigen me ook aan om Swahili te leren. Nu is dat laatste echt niet gemakkelijk, maar ik probeer steeds meer. Het grappige is echter dat als ze door hebben dat ik in het Swahili teruggroet, ze gelijk een heel verhaal tegen me aan gaan houden in het Swahili. Waarna ik vervolgens weer met mn mond vol tanden sta en ‘pole’-zeggend mn schouders ophaal. De meeste mensen trekken zich daar niets van aan en babbelen vrolijk tegen me verder, typisch Afrika. Stel je dat eens voor in Nederland!

Op stage is het een revolutionaire week! Zo heb ik een sollicitatiegesprek gehad met de lokale NGO (LCB) die best formeel verliep. Ik kreeg ook niet meteen te horen of ze het zagen zitten, dus zat een nachtje in spanning. Met om 11.00 het verlossende SMSje; It’s ok! Heel fijn en nu hopen dat ik meteen maandag aan de slag kan. Voor morgen gelijk een afspraak met mijn research assistant en de planning afmaken. Die is nu enorm strak aangezien ik hem enorm optimistisch heb ingevuld. Als iets niet lukt is het dan geen ramp, maar als alles zo goed blijft gaan als nu dan word het heel fantastisch! Een ander hoogtepunt is dat ik ben uitgenodigd voor het nieuwjaarsevenement van SNV. Ze gaan bij een strandbar het nieuwjaar vieren, door even wat dingen te evalueren maar ook met elkaar te proosten. Dat ik erbij mag zijn vind ik best een eer (vooral omdat ik niet meteen werd uitgenodigd maar nu toch wel) en het gaat me veel data opleveren. Oftewel, met het onderzoek gaat het stiekem echt te goed, duimen draaien en afkloppen dat het zo goed blijft gaan! Volgende week ga ik met de LCB ook ‘het veld in’, de lokale overheid ontmoeten en het project bekijken. Dus eindelijk het echte werk ipv op het kantoor zitten.

Het weer is hier (net als bij jullie) ineens enorm omgeslagen. Van alleen maar zon en 28 graden naar flink veel regen, wind en onweer. Die onweersbuien zijn echt heel heftig! Veel meer flitsen dan in Nederland maar ook de donder lijkt veel harder en dichterbij. Gisteravond logeerde ik bij een vriendin en dat hielp echt want ik was gewoon bang van het onweer! En dat terwijl ik in Nederland meestal door het onweer heen slaap... Het schijnt in de regentijd (die hopelijk nog niet echt begint maar nog een maandje wacht, maar je weet het niet) bijna iedere nacht te onweren. Dus wie weet wen ik er wel weer aan. In dat geval zal ik straks in Nederland echt overal door heen slapen; weer een nuttige skill uit Tanzania!

Ondertussen krijg ik nog genoeg mee van wat er in Nederland gebeurt. Ik heb via skype naar de speech van de koningin gekeken, wat een erg leuke ervaring was. Ik heb de lokale kranten hier nog even gecheckt; maar helaas... het nieuws heeft Tanzania niet gehaald. Nu vertel ik mijn collega’s en ‘huisgenoten’ over ons nieuws, wat ze erg interessant vinden. Ik ben stiekem erg blij dat ik met koninginnedag weer thuis ben, zodat ik het allemaal mee kan maken.

En eindelijk foto’s! Het falen lag aan mijn laptop, die dus echt op allerlei gebieden kuren heeft, maar het nog wel doet. Hieronder een kleine selectie zodat jullie een idee hebben van hoe alles eruit ziet van wat ik beschrijf.

Ps: het kan goed zijn dat ik de volgende 2 weken heel wat minder op internet ben.

Groeten Rianne