Water

(zie voor foto's het vorige reisverslag, nu staan ze er wel allemaal op, hieronder het reisverslag van afgelopen week, vooral over wat ik tussendoor allemaal meemaak ;))

Water is een van de sectoren waarin SNV actief is. Zoals ik vorige keer schreef, houden SNV en hun NGOs zich bezig met het repareren van waterpompen en het vormen van COWSOs: organisaties die getraind worden om alles rond dat water te organiseren. De afgelopen week ben ik verder gegaan met mijn veldonderzoek naar deze ‘water NGO’, maar heb ik ook zelf ervaren hoe het is om zonder water te moeten leven...

Ik woon nu twee weken in mijn studentenkamertje, en dat bevalt me prima. Ik heb genoeg ruimte, heb het leuk ingericht, kan er prima slapen, ontbijten en relaxen en krijg af en toe wat bezoek. Een prima thuis dus! Het enige echte irritante is de waterproblematiek, die eigenlijk iedereen in Mwanza heeft (behalve als ze in expat paradise wonen ;)). Stromend water is schaars in Mwanza, en relatief duur. In mijn kamertje heb ik alleen water in mijn badkamer: een kraan met daaronder een emmer, een douche en een wc. De laatste 2 hebben eigenlijk bijna nooit toegang tot water: daarvoor is de druk te laag. Water uit het kraantje boven de emmer heb ik alleen ‘savonds en ’s ochtends vroeg. Dus wat doe je dan? Je gaat slapen, zet de kraan open, bent even teleurgesteld dat hij het nog niet doet, maar ach wat kun je doen? Je word vervolgens rond 3 uur ‘s nachts wakker omdat je emmer overloopt, strompelt dan naar het badkamertje, je draait de kraan dicht, spoelt de wc door en hup weer terug in bed. De volgende ochtend kun je dan jezelf wassen met het water uit de emmer (jaja washandje erin en boenen, vervolgens een fles vullen en boven je hoofd leeggieten). Zie hier mijn ochtendritueel! Als ik geluk heb, dan heb ik eerder die avond al water. In dat geval kan ik mijn was in de emmer gooien, met wat waspoeder erbij, uurtje wachten, uitspoelen en uithangen in de zon. De emmer is dan binnen een kwartier donkerbruin, zo vies zijn mijn kleren...

Of ik me vies voel? Soms wel ja, want je zweet hier ook een hoop met het warme weer. En de viesheid van mijn kleren zijn het bewijs van al het stof dat opwaait tijdens het rijden over zandwegen. Maar verder valt het best wel mee, ik zie er niet vies uit, heb geen last van huidontstekingen of puisten en ben ook nog steeds niet (!) ziek geworden. Wat wel echt bikkelen was, waren 3 dagen zonder water. Er was geen water in het hele hostel en ook niet in de voorraad (we hebben een grote ton voor noodgevallen, maar die was dus ook na 1,5 dag leeg). En 3 dagen je wc niet doorspoelen, je niet kunnen wassen en je afwas laten staan is geen pretje... (en dat in het hele hostel ;)). Wat doe je dan? Deo’s leegspuiten, duur drinkwater opofferen en heel hard juichen als er dan opeens wel weer water is! Achteraf is het alleen maar grappig, en voor jullie vast ook hylarisch om te lezen. Ik leer ondertussen weer enorm te relativeren, en te waarderen dat ik een ochtendmens ben en dan koud water aankan. Al moet ik stiekem wel toegeven dat ik verlang naar een lekker warme douche in een hotel volgende week (A).

Want volgende week komen Vincent en Ina op bezoek! Ik zie er enorm naar uit! Ze zijn twee weken hier, en we gaan samen wat reizen maar ook van Mwanza genieten. Ik ga een paar dagen werken, maar mag ook wat dagen vrij nemen. En stiekem ben ik daar ook wel aan toe: even lekker weer relaxen en genieten! Met het onderzoek gaat het nog steeds goed, dus ik vind dat ik het ook echt wel verdiend heb.

Ps1: voor de echte volgers die zich kunnen herinneren dat ik zei dat ik juist warm water in mijn hostel heb... dat werkt dus niet zonder druk in de douchekop ;). Ik heb nu welgeteld 1x onder een lauwe zachte douche gestaan. Ps2: hoe doen ze dat in expat paradise en hotels? Daar hebben ze zo’n ton boven op hun huis staan die zorgt voor goede druk en genoeg water. Voor studenten is dat dus te duur... Ps3: verder deze week weinig updates, ben bezig met document analysis, transcriberen, saai kantoorwerk dus ;)