De reis door India en Nepal op weg naar Delhi
Door: Rianne
Blijf op de hoogte en volg Rianne
09 November 2009 | India, New Delhi
Dit is het laatste reisverslag van Nepal, met de laatste foto's bij dit reisverslag op http://picasaweb.google.nl/riannehk/DeReisDoorIndiaEenDagjeDelhi#
-----------------------------------
Nepal: Baalak, het afscheid, en de reis door India!
De dag na mijn verjaardag zijn we druk bezig geweest met het regelen van terugreistickets. Tickets naar Nepal zijn namelijk erg duur, waardoor we hadden besloten beiden alleen een enkele reis naar Kathmandu te kopen, en later te beslissen hoe we terug zouden reizen. Reizen met de trein is namelijk veel goedkoper, maar duurt ook lang, en we wisten niet precies of het comfortabel zou zijn. Na gesprekken met ervaringsdeskundigen besloten we dat treinreizen toch wel een goed idee zou zijn, en boekten we een ticket voor de avond van 26 augustus. De rest van de dag is voor mij een lekkere rustdag geweest, maar ook een waarop ik nog even hard gestudeerd heb, met het oog op de naderende toetsen….
De 26e was een dag van afscheid nemen, en hebben we enkele familieleden weer even bezocht. Daarnaast was er nog een belangrijke activiteit: het bezoeken van een ontwikkelings project via de Nederlandse organisatie Baalak. Sangharsh is met deze organisatie in aanraking gekomen, en samen zijn we naar een vergadering gegaan om te kijken hoe we hen konden helpen. Baalak is een kleine organisatie van enkele enthousiaste mensen die ontwikkelingsprojecten in Nepal steunen door activiteiten in Nederland te organiseren. (www.baalak.nl, hihi even reclame! ^^). We hadden met hen afgesproken twee projecten te gaan bezoeken, waarvan een helaas toch op het laatste moment afviel. Het andere project (Nepal Bal Ghar) bezochten we dus deze ochtend, en was een bijzondere ervaring.
Nepal Bal Ghar is een project van een Deens koppel dat nu 12 jaar in Nepal woont. Zij runnen een tehuis waarin ze straatkinderen opvangen, te eten geven en voor hun onderwijs zorgen. De kinderen die er nu zitten wonen er gemiddeld zo’n 10 jaar, en blijven er tot ze alle educatie door zijn en op eigen benen kunnen staan. De gemiddelde leeftijd is 16 jaar, hoewel er ook jonge ‘nieuwe’ kinderen in het tehuis wonen. Sangharsh en ik hebben zowel met de Deense ‘vader’ Lars gepraat als met 2 meisjes die daar wonen. Het waren inspirerende interviews, waarin je merkt hoe belangrijk educatie is voor mensen, en hoe blij deze meisjes zijn dat ze gered zijn van de straat. Het verslag van de interviews komt in een nieuwsbrief uit in November, waarvan ik dan een kopie op mijn weblog zal zetten, voor de geïnteresseerden.
Die avond nog even fijn samen gegeten, en afscheid genomen van de directe familie, wat ik best wel lastig vond. Ik heb echt een goede tijd gehad met deze mensen. Veel gepraat met de broers en ze goed leren kennen. Maar ook veel lol gehad met Sangharsh’s moeder, en op die vreemde manier toch een band met haar gekregen. Ik ga ze zeker missen, en ga zeker contact met ze houden (zelfs met moeder gegrapt dat ik haar zou bellen, en dan mijn 20 geleerde nepali woorden tegen haar zou zeggen ^^). Het afscheid hield ook in dat Sanghars en ik beiden een ‘goede reis tikka’ op ons hoofd kregen, wat ik een hele mooie procedure vond. Om half 8 gingen we uiteindelijk naar het busstation, voor de 12 urige reis met bus naar de Nepaleze grens.
Ik overdrijf niet als ik zeg dat deze busreis verschrikkelijk was… Maar ja, je moet er blijkbaar iets voor over hebben als je 100 euro wilt besparen. De reis via riksha over de grens, met mini bus naar de Indiase plaats Gorakhpur waren al heel wat meer een belevenis, en ik heb genoten van het uitzicht. om half elf sochtends aangekomen in Gorakhpur waar het treinstation zich bevind, hadden we nog 4 uur (uiteindelijk 4 uur en driekwartier) voor onze trein vertrok. zo’n treinstation is best een belevenis, overal slapende mensen op de grond, treinvertragingen van 5 (!) uur, continu omroepberichten voor aankomende treinen. Maar ook: mensen die gewoon het spoor overrennen bij een perronwisseling, vertragingen die niet worden omgeroepen, etc. Hoewel we moe waren hebben we er wel leuke grapjes over kunnen maken en elkaar beloofd dat we nooit meer zouden klagen over de NS! ^^ De treinreis zelf was echter echt een genot! de reis duurt ongeveer 18 uur, en de trein rijd niet heel snel (niet via stroom, maar ik weet ook niet hoe dan wel :S, mysterie mysterie..), maar ook niet ‘boemelig’ en in de trein hebben ze supercomfortabele bedden, uitstekende railservice (met betaalbare drankjes ^^). Moe als we waren hebben we dus voornamelijk geslapen gedurende de treinreis, en kwamen we de volgende ochtend om 04.30 am aan in Delhi.
Hotelletje gezocht, lekker ontbeten, en daarna de omgeving van het hotel verkent. Delhi is een hele drukke stad, en moderner dan wat ik tot nu toe gezien heb in India en Nepal. Ze hebben er zelfs een modern metronetwerk, brede wegen, straatverlichting etc. Allemaal invloeden van de koloniale Britten en het feit dat het de hoofdstad natuurlijk is. Desondanks blijft het India, en merk je echt dat brede wegen het chaotische verkeer niet verhelpen, metros de smoghoeveelheid niet doen afnemen, en straat wc’s de gemiddelde indiase man nog doen besluiten er naast hun behoefte te doen. Hoewel ik in Nepal de cultuur nog vaak met de indiase heb vergeleken, heb ik nu wel een aantal verschillen gezien. Maar ook veel verschillen tussen Noord en Zuid India. Hoewel Delhi ongetwijfeld allerlei leuke touristische dingen zou hebben, besloten wij uit gebrek aan reisgids en energie die dag vooral te spenderen met korte wandelingen, veel lekker eten en vroeg weer slapen. Diezelfde nacht moesten we namelijk om 02.00 am alweer naar het vliegveld.
Dit alles bij elkaar was een mooie ervaring, zelfs een soort van avontuur, maar toch niet echt aan te raden. Ik voel me nu echt alsof ik een driedubbele bus-trein-jetlag heb, aangevuld met aanstormende stress voor de komende toetsweek. Desondanks had ik het allemaal niet willen missen en heb ik een fantastische tijd in Nepal gehad. Ik heb heel veel geleerd, over het land, over Sangharsh maar ook over mijzelf en mijn cultuur. Ik heb fantastische mensen ontmoet, dingen gezien en reizen gemaakt, en voel me daardoor al een heel stuk rijker.
xx Rianne
-----------------------------------
Nepal: Baalak, het afscheid, en de reis door India!
De dag na mijn verjaardag zijn we druk bezig geweest met het regelen van terugreistickets. Tickets naar Nepal zijn namelijk erg duur, waardoor we hadden besloten beiden alleen een enkele reis naar Kathmandu te kopen, en later te beslissen hoe we terug zouden reizen. Reizen met de trein is namelijk veel goedkoper, maar duurt ook lang, en we wisten niet precies of het comfortabel zou zijn. Na gesprekken met ervaringsdeskundigen besloten we dat treinreizen toch wel een goed idee zou zijn, en boekten we een ticket voor de avond van 26 augustus. De rest van de dag is voor mij een lekkere rustdag geweest, maar ook een waarop ik nog even hard gestudeerd heb, met het oog op de naderende toetsen….
De 26e was een dag van afscheid nemen, en hebben we enkele familieleden weer even bezocht. Daarnaast was er nog een belangrijke activiteit: het bezoeken van een ontwikkelings project via de Nederlandse organisatie Baalak. Sangharsh is met deze organisatie in aanraking gekomen, en samen zijn we naar een vergadering gegaan om te kijken hoe we hen konden helpen. Baalak is een kleine organisatie van enkele enthousiaste mensen die ontwikkelingsprojecten in Nepal steunen door activiteiten in Nederland te organiseren. (www.baalak.nl, hihi even reclame! ^^). We hadden met hen afgesproken twee projecten te gaan bezoeken, waarvan een helaas toch op het laatste moment afviel. Het andere project (Nepal Bal Ghar) bezochten we dus deze ochtend, en was een bijzondere ervaring.
Nepal Bal Ghar is een project van een Deens koppel dat nu 12 jaar in Nepal woont. Zij runnen een tehuis waarin ze straatkinderen opvangen, te eten geven en voor hun onderwijs zorgen. De kinderen die er nu zitten wonen er gemiddeld zo’n 10 jaar, en blijven er tot ze alle educatie door zijn en op eigen benen kunnen staan. De gemiddelde leeftijd is 16 jaar, hoewel er ook jonge ‘nieuwe’ kinderen in het tehuis wonen. Sangharsh en ik hebben zowel met de Deense ‘vader’ Lars gepraat als met 2 meisjes die daar wonen. Het waren inspirerende interviews, waarin je merkt hoe belangrijk educatie is voor mensen, en hoe blij deze meisjes zijn dat ze gered zijn van de straat. Het verslag van de interviews komt in een nieuwsbrief uit in November, waarvan ik dan een kopie op mijn weblog zal zetten, voor de geïnteresseerden.
Die avond nog even fijn samen gegeten, en afscheid genomen van de directe familie, wat ik best wel lastig vond. Ik heb echt een goede tijd gehad met deze mensen. Veel gepraat met de broers en ze goed leren kennen. Maar ook veel lol gehad met Sangharsh’s moeder, en op die vreemde manier toch een band met haar gekregen. Ik ga ze zeker missen, en ga zeker contact met ze houden (zelfs met moeder gegrapt dat ik haar zou bellen, en dan mijn 20 geleerde nepali woorden tegen haar zou zeggen ^^). Het afscheid hield ook in dat Sanghars en ik beiden een ‘goede reis tikka’ op ons hoofd kregen, wat ik een hele mooie procedure vond. Om half 8 gingen we uiteindelijk naar het busstation, voor de 12 urige reis met bus naar de Nepaleze grens.
Ik overdrijf niet als ik zeg dat deze busreis verschrikkelijk was… Maar ja, je moet er blijkbaar iets voor over hebben als je 100 euro wilt besparen. De reis via riksha over de grens, met mini bus naar de Indiase plaats Gorakhpur waren al heel wat meer een belevenis, en ik heb genoten van het uitzicht. om half elf sochtends aangekomen in Gorakhpur waar het treinstation zich bevind, hadden we nog 4 uur (uiteindelijk 4 uur en driekwartier) voor onze trein vertrok. zo’n treinstation is best een belevenis, overal slapende mensen op de grond, treinvertragingen van 5 (!) uur, continu omroepberichten voor aankomende treinen. Maar ook: mensen die gewoon het spoor overrennen bij een perronwisseling, vertragingen die niet worden omgeroepen, etc. Hoewel we moe waren hebben we er wel leuke grapjes over kunnen maken en elkaar beloofd dat we nooit meer zouden klagen over de NS! ^^ De treinreis zelf was echter echt een genot! de reis duurt ongeveer 18 uur, en de trein rijd niet heel snel (niet via stroom, maar ik weet ook niet hoe dan wel :S, mysterie mysterie..), maar ook niet ‘boemelig’ en in de trein hebben ze supercomfortabele bedden, uitstekende railservice (met betaalbare drankjes ^^). Moe als we waren hebben we dus voornamelijk geslapen gedurende de treinreis, en kwamen we de volgende ochtend om 04.30 am aan in Delhi.
Hotelletje gezocht, lekker ontbeten, en daarna de omgeving van het hotel verkent. Delhi is een hele drukke stad, en moderner dan wat ik tot nu toe gezien heb in India en Nepal. Ze hebben er zelfs een modern metronetwerk, brede wegen, straatverlichting etc. Allemaal invloeden van de koloniale Britten en het feit dat het de hoofdstad natuurlijk is. Desondanks blijft het India, en merk je echt dat brede wegen het chaotische verkeer niet verhelpen, metros de smoghoeveelheid niet doen afnemen, en straat wc’s de gemiddelde indiase man nog doen besluiten er naast hun behoefte te doen. Hoewel ik in Nepal de cultuur nog vaak met de indiase heb vergeleken, heb ik nu wel een aantal verschillen gezien. Maar ook veel verschillen tussen Noord en Zuid India. Hoewel Delhi ongetwijfeld allerlei leuke touristische dingen zou hebben, besloten wij uit gebrek aan reisgids en energie die dag vooral te spenderen met korte wandelingen, veel lekker eten en vroeg weer slapen. Diezelfde nacht moesten we namelijk om 02.00 am alweer naar het vliegveld.
Dit alles bij elkaar was een mooie ervaring, zelfs een soort van avontuur, maar toch niet echt aan te raden. Ik voel me nu echt alsof ik een driedubbele bus-trein-jetlag heb, aangevuld met aanstormende stress voor de komende toetsweek. Desondanks had ik het allemaal niet willen missen en heb ik een fantastische tijd in Nepal gehad. Ik heb heel veel geleerd, over het land, over Sangharsh maar ook over mijzelf en mijn cultuur. Ik heb fantastische mensen ontmoet, dingen gezien en reizen gemaakt, en voel me daardoor al een heel stuk rijker.
xx Rianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
