60 jaar China & mid-autumn festival!

Ik zit ondertussen tot over mn oren in het huiswerk.. maar dat kon me er niet van weerhouden om de twee grootste festivals dit weekend mee te gaan vieren! Woensdag twee midterms (tentamens) en dan donderdag naar Nepal! Maar nu eerst nog even een verhaaltje over deze twee belevenissen!

Allereerst de nationale dag… Wat een spektakel, zeg! Ik heb van velen gehoord dat het zelfs tot Nederland is doorgedrongen, dat men hier met alle man en macht een feestje moest vieren. Ik heb de meest geniale dingen gelezen en gezien, zoals het feit dat ze in Beijing het weer (!) hebben bedwongen via een nieuwe chemische manier, waardoor er geen wolkje aan de lucht was! Vervolgens zijn er ’s avonds duizenden vuurpijlen de lucht in geschoten, waarvan de smog waarschijnlijk nu nog de stad niet uit is… Het is een bizar land, China, en omg, hoe nationalistisch!

Ik had mijn kamergenootje van te voren al aan de tand gevoeld, en viel van verbazing in verbazing. Ze vertelde me hoe trots ze was op haar land, en weerlegde praktisch alle ‘westerse’ bezwaren tegenover China’s regime. Zo is het socialisme volgens haar (en volgens de grote leider van China) de enige manier waarop China kan overleven, en horen de negatieve effecten daar slechts bij… Ook met de censuur heeft ze niet zoveel problemen, hoewel ze wel weet dat er veel informatie achtergehouden word, en ze een veel te rooskleurig beeld heeft van bepaalde dingen. ‘Our minds are washed by the government’, haar eigen woorden. Ze vind dit echter veel minder erg dan het idee dat ze zonder haar natie zou moeten, ‘het is zo fijn om ergens bij te kunnen horen, je ergens mee te kunnen identificeren. De staat zorgt voor ons, en daar ben ik trots op!’. Ik heb samen met haar naar de speech gekeken op televisie, en me verbaasd over haar ‘excitement’ over al dat militaire vertoon…

Hier is echter niet iedereen het mee eens. Vele Hong Kong locals waren niet geïnteresseerd in de nationale dag, en zagen het puur als een vakantiedag. Degenen die zich wel lieten zien waren voornamelijk protestanten, die vredig maar met heftige leuzen Hong Kong waarschuwden voor de gevaren van de CCP (chinese communistic party). Hong Kong is echter officieel een deel van China en liet dit zien door allerlei optredens in de stad en een groot vuurwerk. (foto’s en filmpjes!!! :)).

Een hele belevenis dus, en het heeft me behoorlijk aan het denken gezet. Ik hoor steeds vaker tegenstrijdige dingen over China’s regime, en leer ook steeds meer over de geschiedenis. Indrukwekkend is het in ieder geval, ik besef nu echt dat ik in een ander land zit. Hoewel HK in alle opzichten meevalt, en je in het dagelijkse leven al die staatsinvloeden en het socialisme nauwelijks merkt.

Dan nu het mid-autumn festival! Een heerlijk vredig festival dat lekker commercieel gemaakt is. Het is het festival van zoetsappige lantaarntjes, familie diners, gezamenlijk kijken naar de maan, en het delen van traditionele mooncakes… Of nou ja, dat was het ooit, volgens mijn bronnen. Nu zijn er meer dan 100 soorten mooncakes (met koffie en chocolade smaken), hebben de lantaarntjes elektriciteit en zijn ze van plastic met glitters, en is de maan amper meer zichtbaar door het aantal neonbuizen en ander licht wat iedereen bij zich draagt. Een grappig festival is het zeker, en de maancake’jes zijn heerlijk! Ik heb de foto’s in twee aparte mappen gezet, en ook weer filmpjes toegevoegd!

PS: mijn excuses over het feit dat mijn Nederlands steeds slechter word. ik merk het zelf aan al die rode streepjes onder mijn tekst, en het feit dat ik soms echt niet op een bepaald Nederlands woord kom.. :S Dit buitenland avontuur is geweldig voor mijn Engelse vaardigheden, maar verpletterd mijn Nederlands… Ik blijf echter mijn best doen!

pps: http://picasaweb.google.nl/pomicela/MidAutumnFestival# en http://picasaweb.google.nl/pomicela/China60Jaar#