Nepal: Lovely pokhara & Diwhali

Dit zijn even 2 reisverslagen in 1, aangezien ik dus geen tijd heb gehad om tussendoor up te loaden op internet ;). De werkwoordstijden enzo kunnen dus een beetje raar overkomen :P

Besneeuwde bergen, witte rivieren een geweldige waterval… Pokhara is een van de mooiste plekken van Nepal! Het was ooit een klein dorp temidden van prachtige natuur, maar werd ontdekt door de hippies en is zo uitgegroeid als toeristische hotspot en miljoenenstad! Toc h blijft Pokhara een rustigere plek dan het chaotische Kathmandu, en was het voor mij heerlijk om daar twee dagen te spenderen!
Het begon allemaal al zo geweldig met de reis er naar toe! Pokhara is 220 km verwijderd van Kathmandu, een reis die hier zo’n 5 uur duurt. Afstanden zijn hier echt immens, daar ben ik nu wel aan gewend geraakt. Maar zo’n afstand achterop de motor, dat was echt een ervaring! Sangharsh heeft echt een superstoere scooter/motor (een beetje een combi denk ik, maar ik heb er niet zo’n verstand van :P), een absolute must als je je wilt verplaatsen in het drukke kathmandu. Je kunt er gemakkelijk vrachtauto’s mee passeren en files mee vermijden. ;) Hoewel ik het in eerste instantie maar gevaarlijk vond (en gigantisch spannend, mega adrenaline kicks! ^^), voel ik me nu heel veilig achterop, zelfs veiliger als in zo’n overvolle bus...
Het fijne van met een motor rijden is ook dat je overal even kunt stoppen, voor een fotopauze of gewoon een paar minuten om van het uitzicht te genieten. Het uitzicht was namelijk echt geweldig onderweg: hoge bergen volbebouwd met rijstvelden, uitgesleten rotsen met een snelstromende rivier ertussen, maar ook adelaren, prachtige vlinders etc. Daarnaast passeer je schattige dorpjes, exotische eetkraampjes, maar ook het dagelijkse leven van de mensen daar. Je ziet mensen hun kleren wassen in de rivier, eten koken in een mini-restaurantje, kinderen lopend op weg naar school, etc. En Sangharsh blijft dan maar vertellen; trekt me mee een rijstveld in, laat me gedroogde vis proeven, onderhandelt met locals over de prijs van een stukje suikerriet of verse bananen en maakt grapjes over de verschillen tussen Nederland en Nepal.
In Pokhara zelf zijn we naar een redelijk luxe hotel gegaan (5 euro J), waar we de viezigheid van de weg (uitlaatgassen enzo :S) wegwasten onder een warme douche (jaa, dat is luxe hier!!). Daarna hebben we bij het grote meer lekker geluncht en lekker touristisch onszelf duizend keer op de foto gezet. Daarna gingen we naar Devi’s falls, een hele indrukwekkende waterval. Niet eens zo indrukwekkend vanwege de hoogte of grootte (dit viel wel mee..), maar deze waterval verdwijnt heel diep in de grond. Zomaar ineens valt hij naar beneden en ‘niemand weet’ hoe diep hij valt. Feit is dat de rivier onder de grond verder gaat, en er dan veel later weer uitkomt en boven de grond verder stroomt. Er is dus een soort grottenstelsel, maar niemand heeft die ooit betreden of weet hoe diep deze is. Rondom dit verschijnsel zijn allerlei griezilige verhalen, over moordenaars die je zomaar dat gat induwen in het holst van de nacht... :S Brr.. De rivier zelf is ook een bijzondere, ze is namelijk wit. En dan niet overdreven... De meeste rivieren zijn zoals jullie weten grijs, of misschien nog in azuurblauw.. maar deze was wit! Wit en snelstromend en indrukwekkend. En stiekem dus toch wel een beetje mysterieus...
Een andere toeristische trekpleister is Sarangkot, een hoge top die je gemakkelijk kunt bereiken en vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de valei, de stad, en de omliggende bergen. Daar heb ik de zon zien verdwijnen achter sneeuwbedekte bergen...
De volgende dag was de eerste dag van Diwhali, het lichtfestival. Dit festival duurt 5 dagen, waarvan vooral de 3e en de 5e dag heel speciaal zullen zijn. De andere dagen zijn eigenlijk normale dagen, waarin extra aandacht gegeven word aan een speciaal dier; respectievelijk kraaien, honden en koeien. Om de eerste dag van Diwhali toch een beetje te vieren zijn we twee tempels in Pokhara gaan bezoeken. De eerste tempel bevond zich midden in het meer, alleen te bereiken met een authentiek roeibootje. Hoewel het nog erg vroeg was (6.30 uur) was het er al druk met mensen die de goden ‘wakker gingen maken’. Dit wakker maken gebeurt door een hoop bellen gering, waarna je de God kunt gaan aanbidden. Meegaan met een local is hierin een hele bijzondere gebeurtenis. Sangharsh legt me niet alleen alles uit, maar wilde ook graag dat ik van alles foto’s maakte, zodat zelfs jullie zometeen kunnen zien hoe alles daar gaat. Daarentegen mocht ik weer niet de tempel in als niet-gelovige (veel touristen doen dat wel, wat niet gewaardeerd word onder de hindoe’s), en werd ik geacht volgens een bepaalde route om de tempels heen te lopen (moet je ook maar net weten). We hebben die dag nog een tempel bezocht, een hele grote, en zijn daarna weer met de motor terug naar huis gegaan. (waarna we leuk in de file belanden vlak voor kathmandu, wat ook wel een belevenis was, maar niet zo’n hele fijne..)

Na een rustdag (sangharsh was druk bezig, ik heb lekker van het zonnetje genoten en ook wel een beetje studeren) weer lekker touristisch gaan doen. WE zijn naar Patan (een stad dichtbij Kathmandu) gegaan, om daar de tempels en paleizen te gaan bezichtigen. Een mooie verzameling cultuur, en ik heb weer veel geleerd over de geschiedenis en cultuur van Nepal. Er was hier ook een mooi museum met foto’s en verhalen van vroeger. Behoorlijk interessant dus! ’S Middags zijn we even buiten Kathmandu de jungle in gegaan. Na een half uurtje rijden kwamen we bij een meditatieoord van Osho. Voor degenen die hem niet kennen: Osho (1930-1990) was een Indiase man, geboren als een hindoe, die er echter eigen ideeen op na hield. Zijn ideeen inspireerden vele mensen, en nu nog zijn er vele gemeenschappen die zijn ideeen naleven. Niet alleen in Kathmandu, maar over de hele wereld (zelfs in Nederland) zijn er groepen en meditatiesessies in zijn naam. Volgens sommigen is hij zelfs God geworden. Feit is dat in zijn meditatieoord in Kathmandu je overal zijn foto’s ziet, beelden, en relieken, die aanbeden worden door zijn volgelingen. Volgelingen kunnen hier een tijd logeren, intern wonen, meditatiesessies bijwonen etc. Ze dragen rode jurken en een ketting met zijn foto, en komen van allerlei achtergronden. Volgens Osho is het niet van belang of je hindoe, boeddhist, moslim of wat dan ook bent, je bent altijd welkom. Er zijn daar ook veel westerlingen die serieus met alles meedoen. Een behoorlijk indrukwekkende bedoeling dus, en verwarrend aangezien ik echt geen idee had wie Osho was. Ik heb dus maar een klein boekje over hem gekocht, en ga me even verdiepen in zijn filosofie.
Verder was het deze dag de derde dag van Diwhali, een belangrijke dag! Op deze dag is het de bedoeling dat je je huis goed verlicht, veel vuurwerk afsteekt, kaarsjes brand, en met gekleurd poeder paden maakt van buiten naar binnen in je huis. De godin Lakshmi komt deze avond namelijk langs, maar alleen bij de huizen die goed te vinden zijn. Lakshmi is de godin van de rijkdom, en het is dan ook van belang dat je goed investeert in de verlichting. Nepal was deze avond even geen ontwikkelingsland meer, maar was volledig verlicht met neon, ‘kerstlichtjes’ en andere flikkerende blijheid. Daarnaast werd er geld geofferd in tempels, met geld gesmeten om kado’s te kopen voor familieleden en met geld gegokt tijdens kaartspellen met vrienden. Ik heb deze avond de kleine gebedssessie van Sangharsh en zijn familie aanschouwd, en ben daarna door het rijke centrum gereden om te zien hoe banken, ziekenhuizen, warenhuizen hadden uitgepakt om een voorspoedig zakenjaar te krijgen.
Tot slot wil ik jullie allen nog even een gelukkig nieuw jaar wensen! ^^ De Newari, een bevolkingsgroep in Nepal houd er namelijk weer een andere jaartelling op na en vierden gisteren de overgang naar het jaar 1311! En dat terwijl de rest van Nepal in 2066 leeft...
Xx Rianne